Bedelende hond-kinderen en jankmuziek

Zo, gister zijn we weer aangekomen in Kathmandu. Na een hobbelige reis van 6uur, met weer een prachtig uitzicht, zijn we weer in het Prince hotel ingecheckt. Deze keer weer op de 4e verdieping, dat betekend nog een paar keer die 8 trappen op en af. Helaas is er een koffer vermist toen we bij het hotel aankwamen, van de jarige job nog wel! Michelle, Marieke en Walter zijn gister meteen naar de politie gegaan om aangifte te doen, maar ik ben bang dat we die koffer niet meer terug gaan zien... Toen we alle spullen op de kamer hadden gelegd zijn we de stad in gegaan en hebben we weer, zoals gewoonlijk, van alles gekocht. Ik heb nu denk ik ongeveer genoeg souvenirs voor een heel weeshuis. Alles wat je hier tegenkomt is leuk!

Gisteravond zijn we wezen uiteten, en het was slecht! Hahahaha echt heel erg, maar helemaal niemand vond het lekker! Natuurlijk moest mijn buik weer eens vervelen en kreeg ik halverwege krampen, dus heb ik alleen een soepje gegeten. En zelfs die was echt niet te kanen! Maaaaar, de cola was lekker en goed voor mijn buik... We zaten buiten aan een grote tafel, dicht bij de ingang, en na een tijdje kwam er een kind om de hoek gelopen op handen en knieën. Hij/zij zag er heel vies en slorig uit, haren zwart/oranje achtig en kleding helemaal kapot, had geen schoenen aan en was echt heel erg mager. Ik schrok me kapot en dat kind bleef maar zitten. Telkens als er iemand langs kwam ging dat kind aan die gene z'n voeten hangen en maakten een eten-gebaar. We vonden het allemaal een beetje eng, maar hij/zij bleef gewoon zitten en zat maar te bedelen. Toen er een paar gingen roken ging het kind ineens voor het raam aan de zijkant staan en begon kei hard tegen het glas aan te bonken. Ik dacht dat ie niet meer kon lopen, maar dat kon ie dus nog wel. Toen Thomas aan de barman vroeg of hij tegen hem kon zeggen dat ie weg moest, reageerde de barman met; geen aandacht aan geven en vooral geen eten geven, dan blijft ie achter je aan komen. Oke meneertje... Voor hun is dat blijkbaar heel normaal, maar voor ons totaal niet! Uiteindelijk na anderhalf uur ging het kind weg en konden wij rustig naar huis lopen.

Vanochtend hebben we in het hotel ontbeten voor de laatste keer. Ze hadden een cake voor ons gebakken en allemaal lekkere dingen gemaakt. Heel erg lief gebaar! Ook ging de muziek aan en kregen we alleen maar jank liedjes te horen. Ze zeiden dat ze ons zouden missen en dat daarom deze liedjes toepasselijk waren, ik vond het maar gekrijs in de vroege ochtend! Een paar van de groep zijn nu naar de grootste Stupa hier in kathmandu, wij gaan dadelijk nog even de stad in om iets kleins te kopen voor de sponsorbedrijven. Vanmiddag gaan we met z'n alle lunchen en dan zit onze dag er al weer op, want om 17:00 moeten we verzamelen en vertrekken we naar het vliegveld. Om 20:30 vertrekt ons vliegtuig en dan komen we om 00:30 aan in Abu Dhabi. Daar moeten we een paar uur wachten en dan vertrekken we om 09:30 weer terug naar huis!! Maar nu eerst shoppen!

See u tommorrow x